سیاست‌گذاری پولی بهینه، مبتنی بر قاعده و صلاحدیدی در جهت رسیدن به اهداف تورمی برنامه‌های پنج‌ساله توسعه: یک رویکرد تعادل عمومی پویای تصادفی

در این مطالعه سیاست‌گذاری پولی در اقتصاد ایران در قالب یک مدل DSGE مورد بررسی قرار می‌گیرد. با توجه به اینکه در سیاست‌گذاری پولی در اقتصاد ایران بر پایه قاعده مشخصی نیست، ابتدا سعی می‌شود تا با نوع تعدیل یافته‌ای از قاعده تیلور که در آن نرخ رشد پایه پولی بر اساس انحراف تورم و تولید از مقادیر هدف آن‌ها تعیین می‌شود، سیاست‌گذاری پولی مورد بررسی قرار گیرد. در این میان آنچه اهمیت می‌یابد، معیار مناسب برای تورم هدف در این قاعده تعدیل یافته است. با توجه به وجود تورم هدف صریح در قانون برنامه‌های توسعه و همچنین وجود شواهدی مبنی بر عدم التزام سیاست‌گذار پولی به این هدف، فرض می‌شود که تورم هدف در اقتصاد ایران به‌صورت ضمنی تعیین می‌شود؛ به این معنی که سیاست‌گذار هدف‌گذاری برای تورم دارد اما این هدف برای عموم مردم اعلام نمی‌شود. با این فرض ابتدا قاعده تعدیل یافته سیاست‌گذاری پولی با استفاده از یک مدل DSGE برآورد شده و در ادامه مدل DSGE برای سیاست‌گذاری پولی صلاحدیدی و سیاست‌گذاری پولی بهینه حل می‌شود. نتایج این سه رویکرد بیانگر آن است که تنها در اواخر دهه ۷۰ و ابتدای دهه ۸۰ به‌نحوی قاعده‌ای در سیاست‌گذاری پولی وجود داشته و در عمده مواقع تورم هدف ضمنی بالاتر از تورم هدف برنامه‌های پنج‌ساله بوده است.